É unha construción vencellada ao mundo medieval. Ao parecer, foi reconstruída na segunda metade do século XVII, data da súa ampla e barroca terraza balaustrada.
Porta de entrada á Casa-Pazo, a dúas augas, con obra heráldica. Destaca a súa cociña, cunha gran “lareira” e as distintas estancias, entre elas unha significativa: “o cuarto do rei”. Xa na súa obra clásica “Los Pazos Orensanos”, Mª Teresa Rivera explica o significado desta sala, indicando que Carlos V e a súa nai, Doña Xoana, concederon un privilexio a D. Lope e D. Galaor Taboada de Lemos, por un quen. , a cambio dos seus servizos na guerra, concedéuselles a incorporación ao patrimonio real, de toda a casa, xurisdición e bens de Orbán, nomeando a D. Lope e aos seus sucesores administradores perpetuos deste privilexio, a condición de que constrúan un forte casa-fortaleza en territorio xurisdicional, capaz de retirar ao rei coa súa corte, como fixeron eles.
O edificio, construído en granito nas súas partes nobres e noutras cachoterías, presenta dúas significativas e esveltas chemineas. Posúe unha capela-oratorio, remodelada en 1718. Recentemente, esta casa palacial foi reconstruída con éxito.
Fotos
